مجموعه­های قضایی از انواع ساختمان­های اداری هستند که توسط حکومت ساخته می­شوند و کالبدی از بازوی قضایی آن می­باشند. قضا یکی از ارکان حکومت و یکی از مشخصه­های آن می‌باشد، به عبارت دیگر دولت یا حکومت تشکیل می­شود تا نظم را به وجود آورد. هیچ مقامی جز دولت (به معنای حکومت) نمی­تواند این الزام را تأمین کند. در واقع ساختمان قضایی می­تواند نماد اقتدار و اتوریته حکومتی باشد. ساختمان­های قضایی شامل انواعی از فضاهای اداری و قضایی می باشند. مختصات شکل­گیری این نهادها در هر جامعه­ای توسط قوانین حقوقی آن جامعه تعریف می­شود.

نهاد قضا همواره از ابتدای تشکیل دولت در ایران وجود داشته اما در سده­های اخیر به عنوان یک ساختمان مشخص با الگو گرفتن از ساختمان­های مشابه در غرب ساخته می­شدند. بنابراین طراحی معماری ساختمان­های قضایی بر پایه سنت معماری ایرانی سابقه چندانی ندارد.[1] همچنین تاکنون ضوابط جامعی برای طراحی این مجموعه­ها تدوین نشده است،[2] و این مسأله مشکلاتی را در طراحی و ساخت بناهای دادگستری در کشور به وجود آورده است. به این دلیل تحقیق در مبانی طراحی مجموعه­های قضایی و رفتار مراجعه­کنندگان و تدوین ضوابط طراحی این فضاها می­تواند منجر به پاسخ­دهی درست بنا در رفتار استفاده­کنندگان از فضا و ارتقای کیفیت فضایی این مجموعه­ها گردد.

1. مراد از سنت روند و جریان معماری در یک بوم خاص در طول زمان می­باشد و با مفهوم رایج معماری سنتی متفاوت می­باشد.
2. عنوان ضوابط طراحی ساختمان­های دادگستری در لیست نشریات سازمان مدیریت و برنامه­ریزی آمده است اما این نشریه تاکنون تدوین نشده است

تعداد صفحات :259

فرمت فایل:word

ابزار امتیاز دهی